Rieten Hut
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een rieten hut is een eenvoudige constructie of primitieve schuilplaats waarvan het dak en/of de wanden zijn bedekt met gedroogde stengels van riet.
Omschrijving
Traditioneel wordt een rieten hut gebouwd door bundels rietstengels te bevestigen op een houten frame. Riet als bouwmateriaal biedt bescherming tegen weersinvloeden zoals regen en zonlicht en heeft van nature isolerende eigenschappen. Rieten daken hebben een kenmerkende uitstraling en worden historisch gezien veel toegepast in landelijke gebieden of bij reconstructies van primitieve bouwwerken. Het onderhoud van een rieten dak is belangrijk voor de waterdichtheid en levensduur, en vereist regelmatige inspectie en reparatie.
Constructie van een rieten dak
Bij rieten daken worden hoofdzakelijk twee constructiemethoden toegepast: de traditionele open constructie en de gesloten constructie, ook wel schroefdak genoemd. Bij de open constructie wordt het riet op latten gebonden, waardoor het riet aan de binnenzijde zichtbaar blijft en er een spouw ontstaat tussen het riet en de onderliggende sporen. Deze methode is beproefd maar maakt het dak minder luchtdicht en de rietlaag draagt nauwelijks bij aan de isolatiewaarde. Bij de gesloten constructie wordt het riet op een dichte ondergrond van platen geschroefd. Hierbij draagt het riet zelf bij aan de isolatiewaarde en is de constructie wind- en dampdichter.
Historische context
Hutten gebouwd van natuurlijke materialen zoals riet werden al duizenden jaren geleden gebruikt als onderkomens. Archeologisch onderzoek en experimentele archeologie bieden inzicht in de bouwmethoden en het leven van mensen die in dergelijke constructies woonden in bijvoorbeeld de prehistorie.
Vergelijkbare termen
Rietbedekking
Gebruikte bronnen: